పళ్లు జివ్వుమనడం వెనుక 50 కోట్ల సంవత్సరాల నాటి పరిణామ రహస్యం!
- 50 కోట్ల ఏళ్ల క్రితమే చేపల చర్మంపై దంతాల పూర్వ రూపాలు (ఒడొంటోడ్స్)
- తొలినాళ్లలో ఇవి స్పర్శ జ్ఞాన అవయవాలుగా పనిచేశాయని వెల్లడి
- ఆధునిక చేపల బాహ్య దంత కణజాలాల్లోనూ నరాల ఉనికి గుర్తింపు
- ప్రాచీన అనటోలెపిస్ జీవిని అకశేరుకంగా వర్గీకరించిన పరిశోధకులు
- దంతాలు మొదట నమలడానికి కాకుండా స్పర్శ కోసమే పరిణామం చెందాయన్న నిర్ధారణ
చల్లని నీళ్లు తాగినా, ఐస్క్రీం తిన్నా, లేదా కొన్నిసార్లు గాలి తగిలినా పళ్లు జివ్వుమని లాగుతుంటాయి. ఈ సున్నితత్వం, పంటి నొప్పి వెనుక దాదాపు 50 కోట్ల సంవత్సరాల నాటి పరిణామ రహస్యం దాగి ఉందని తాజా అధ్యయనం ఒకటి వెల్లడించింది. మనం రోజూ ఆహారం నమలడానికి ఉపయోగించే దంతాలు, మొదట ఆ ప్రయోజనం కోసం కాకుండా, పూర్తిగా భిన్నమైన విధిని నిర్వర్తించడానికి రూపుదిద్దుకున్నాయని ఈ పరిశోధన స్పష్టం చేస్తోంది. ఈ ఆసక్తికర విషయాలు 'నేచర్' జర్నల్లో ప్రచురితమయ్యాయి.
ఆదిమ చేపల చర్మంపై దంతాల ఆనవాళ్లు
శాస్త్రవేత్తల అన్వేషణలో, దంతాలు కచ్చితంగా ఎలా పుట్టాయి, వాటి తొలి ప్రయోజనం ఏంటి అన్నది చాలాకాలంగా అంతుచిక్కని ప్రశ్న. సుమారు 50 కోట్ల సంవత్సరాల క్రితం, ఆదిమ చేపల నోటిలో కాకుండా వాటి బాహ్య కవచం (చర్మం)పై 'ఒడొంటోడ్స్' అనే గట్టి, దంతాల్లాంటి నిర్మాణాలు ఏర్పడ్డాయని భావిస్తున్నారు. ఇవే దంతాలకు పూర్వ రూపాలని శాస్త్రజ్ఞుల నమ్మకం. ఇప్పటికీ సొరచేపలు, స్టింగ్ రే వంటి కొన్ని చేపల చర్మం ఉప్పుకాగితంలా గరుకుగా ఉండటానికి కారణం వాటి శరీరంపై ఉండే ఈ సూక్ష్మమైన దంతాలే (డెర్మల్ డెంటికల్స్).
ఈ ఒడొంటోడ్స్ ఎందుకు ఏర్పడ్డాయనే దానిపై అనేక సిద్ధాంతాలున్నాయి. శత్రువుల నుంచి రక్షణ కోసం, నీటిలో సులభంగా కదలడానికి, లేదా శరీరానికి అవసరమైన ఖనిజాలను నిల్వ చేసుకోవడానికి ఇవి ఉపయోగపడి ఉండవచ్చని గతంలో భావించారు. అయితే, ఈ కొత్త అధ్యయనం ప్రకారం, ఇవి తొలినాళ్లలో నరాలకు సంకేతాలను పంపే స్పర్శ అవయవాలుగా (సెన్సరీ ఆర్గాన్స్గా) పనిచేశాయనే దానికి బలమైన ఆధారం లభించింది.
పరిశోధనలో వెలుగు చూసిన నిజాలు
చికాగో విశ్వవిద్యాలయానికి చెందిన పోస్ట్డాక్టోరల్ పరిశోధకురాలు యారా హరీదీ, వెన్నెముక కలిగిన జంతువుల్లో అత్యంత పురాతనమైన శిలాజం ఏదో కనుగొనే ప్రయత్నంలో ఈ ఆవిష్కరణ చేశారు. అమెరికాలోని వివిధ మ్యూజియంల నుంచి సేకరించిన అతి సూక్ష్మమైన సకశేరుకాల నమూనాలను సీటీ స్కానర్ ద్వారా విశ్లేషించారు. కేంబ్రియన్ కాలానికి చెందిన 'అనటోలెపిస్' అనే శిలాజ జీవి బాహ్య కవచంలోని ఒడొంటోడ్స్ కింద 'ట్యూబ్యూల్స్' అనే రంధ్రాలు ఉండటాన్ని గమనించారు. ఇవి ఒకప్పుడు డెంటిన్ (దంతాల లోపలి పొర)ను కలిగి ఉండేవని, తద్వారా స్పర్శ సమాచారాన్ని నరాలకు చేరవేసి ఉండవచ్చని ఆమె అంచనా వేశారు. ఆశ్చర్యకరంగా, ఈ ట్యూబ్యూల్స్ ఆర్థ్రోపొడాల (పీతలు, కీటకాలు వంటివి) స్పర్శ అవయవాలైన 'సెన్సిల్లా'ను పోలి ఉండటంతో, అనటోలెపిస్ను అకశేరుకంగా వర్గీకరించారు.
ఆధునిక చేపలైన క్యాట్ఫిష్, సొరచేపలు, స్కేట్ల బయటి దంత కణజాలాల్లోనూ నరాల ఉనికిని ఈ పరిశోధన బృందం గుర్తించింది. "దీన్నిబట్టి, నోటి బయట ఉండే ఒడొంటోడ్స్లోని దంత కణజాలాలు సున్నితంగా ఉండి, స్పర్శ జ్ఞానాన్ని అందించగలవని, బహుశా మొట్టమొదటి ఒడొంటోడ్స్ కూడా అలాగే ఉండి ఉండవచ్చని తెలుస్తోంది," అని హరీదీ తెలిపారు.
కాలక్రమేణా, చేపలు దవడలను అభివృద్ధి చేసుకున్న తర్వాత, వాటి నోటి దగ్గర ఉన్న ఈ పదునైన, స్పర్శ జ్ఞానం కలిగిన ఒడొంటోడ్స్ ఆహారాన్ని పట్టుకోవడానికి, నమలడానికి అనుకూలంగా మారాయి. క్రమంగా అవి నోటిలోకి ప్రవేశించి, నేటి దంతాలుగా పరిణామం చెందాయి. అంటే, మన పంటి నొప్పి వెనుక ఉన్న సున్నితత్వం, నిజానికి మన చేపల పూర్వీకులు తమ పరిసరాలను గ్రహించి, జీవించడానికి సహాయపడిన ఒక పురాతన స్పర్శ లక్షణం అన్నమాట!
ఆదిమ చేపల చర్మంపై దంతాల ఆనవాళ్లు
శాస్త్రవేత్తల అన్వేషణలో, దంతాలు కచ్చితంగా ఎలా పుట్టాయి, వాటి తొలి ప్రయోజనం ఏంటి అన్నది చాలాకాలంగా అంతుచిక్కని ప్రశ్న. సుమారు 50 కోట్ల సంవత్సరాల క్రితం, ఆదిమ చేపల నోటిలో కాకుండా వాటి బాహ్య కవచం (చర్మం)పై 'ఒడొంటోడ్స్' అనే గట్టి, దంతాల్లాంటి నిర్మాణాలు ఏర్పడ్డాయని భావిస్తున్నారు. ఇవే దంతాలకు పూర్వ రూపాలని శాస్త్రజ్ఞుల నమ్మకం. ఇప్పటికీ సొరచేపలు, స్టింగ్ రే వంటి కొన్ని చేపల చర్మం ఉప్పుకాగితంలా గరుకుగా ఉండటానికి కారణం వాటి శరీరంపై ఉండే ఈ సూక్ష్మమైన దంతాలే (డెర్మల్ డెంటికల్స్).
ఈ ఒడొంటోడ్స్ ఎందుకు ఏర్పడ్డాయనే దానిపై అనేక సిద్ధాంతాలున్నాయి. శత్రువుల నుంచి రక్షణ కోసం, నీటిలో సులభంగా కదలడానికి, లేదా శరీరానికి అవసరమైన ఖనిజాలను నిల్వ చేసుకోవడానికి ఇవి ఉపయోగపడి ఉండవచ్చని గతంలో భావించారు. అయితే, ఈ కొత్త అధ్యయనం ప్రకారం, ఇవి తొలినాళ్లలో నరాలకు సంకేతాలను పంపే స్పర్శ అవయవాలుగా (సెన్సరీ ఆర్గాన్స్గా) పనిచేశాయనే దానికి బలమైన ఆధారం లభించింది.
పరిశోధనలో వెలుగు చూసిన నిజాలు
చికాగో విశ్వవిద్యాలయానికి చెందిన పోస్ట్డాక్టోరల్ పరిశోధకురాలు యారా హరీదీ, వెన్నెముక కలిగిన జంతువుల్లో అత్యంత పురాతనమైన శిలాజం ఏదో కనుగొనే ప్రయత్నంలో ఈ ఆవిష్కరణ చేశారు. అమెరికాలోని వివిధ మ్యూజియంల నుంచి సేకరించిన అతి సూక్ష్మమైన సకశేరుకాల నమూనాలను సీటీ స్కానర్ ద్వారా విశ్లేషించారు. కేంబ్రియన్ కాలానికి చెందిన 'అనటోలెపిస్' అనే శిలాజ జీవి బాహ్య కవచంలోని ఒడొంటోడ్స్ కింద 'ట్యూబ్యూల్స్' అనే రంధ్రాలు ఉండటాన్ని గమనించారు. ఇవి ఒకప్పుడు డెంటిన్ (దంతాల లోపలి పొర)ను కలిగి ఉండేవని, తద్వారా స్పర్శ సమాచారాన్ని నరాలకు చేరవేసి ఉండవచ్చని ఆమె అంచనా వేశారు. ఆశ్చర్యకరంగా, ఈ ట్యూబ్యూల్స్ ఆర్థ్రోపొడాల (పీతలు, కీటకాలు వంటివి) స్పర్శ అవయవాలైన 'సెన్సిల్లా'ను పోలి ఉండటంతో, అనటోలెపిస్ను అకశేరుకంగా వర్గీకరించారు.
ఆధునిక చేపలైన క్యాట్ఫిష్, సొరచేపలు, స్కేట్ల బయటి దంత కణజాలాల్లోనూ నరాల ఉనికిని ఈ పరిశోధన బృందం గుర్తించింది. "దీన్నిబట్టి, నోటి బయట ఉండే ఒడొంటోడ్స్లోని దంత కణజాలాలు సున్నితంగా ఉండి, స్పర్శ జ్ఞానాన్ని అందించగలవని, బహుశా మొట్టమొదటి ఒడొంటోడ్స్ కూడా అలాగే ఉండి ఉండవచ్చని తెలుస్తోంది," అని హరీదీ తెలిపారు.
కాలక్రమేణా, చేపలు దవడలను అభివృద్ధి చేసుకున్న తర్వాత, వాటి నోటి దగ్గర ఉన్న ఈ పదునైన, స్పర్శ జ్ఞానం కలిగిన ఒడొంటోడ్స్ ఆహారాన్ని పట్టుకోవడానికి, నమలడానికి అనుకూలంగా మారాయి. క్రమంగా అవి నోటిలోకి ప్రవేశించి, నేటి దంతాలుగా పరిణామం చెందాయి. అంటే, మన పంటి నొప్పి వెనుక ఉన్న సున్నితత్వం, నిజానికి మన చేపల పూర్వీకులు తమ పరిసరాలను గ్రహించి, జీవించడానికి సహాయపడిన ఒక పురాతన స్పర్శ లక్షణం అన్నమాట!